sala man ikaw

sala man ikaw

wala ako mahadlok

andam akong ibugti ang akong kinabuhi

tungod ikaw lang ang nag-inunsara kong gugma

ug wala nay laing damgo pa

bisan alang nila gadaman lang ako

buhion pagbalik

gibuhi mo pagbalik

ang namatayng gugma

ang pulong nga buot ko nang kalimtan

ang mga balak nga ako nang nalubong

ang mga adlaw ug gabii nga buot kong isulat

ang garay sa mga pulong nga imong giawit

namublakik ug karon dili mahimong

pasayluon ko ang kagabhion

nga dili ko ikaw buhion pagbalik

wala ako makalimot

ingnon ko ikaw nga wala ako makalimot kanimo

ug sayod akong wala usab ikaw makalimot pagduaw kanako

bisan gani sa mga panahong wala ako

tam-is ang nangagi

ang mga lalik sa imong mga pulong

daw langit ug daw bugnaw nga huyuhoy sa hangin

napadpad ako

sa lugar nga wala ako masayod ug maka-ila

gawas nalang sa tingog nimong dulot lalum

sa akong panumduman.

anugon

nitig-a na usab ang kanhiay maanyag nga harden

wala na natalinghan pagguna; paghabok

haron muhumok pagbalik ang yuta

ug mahimong mabulakon ang tanaman

nga kanhi imong gibalik balikan

Kaanugon~

kinilong kalamay

hain na ang hulagway sa pag-inunungay

tam-is lang gyud diay and tubo

sa mga unang pang-os

apan sakit sa apapangig

sa kadugay nimong laknit sa unod ug panit nga hunit

maayo nalang ang kinilong kalamay

andam magpabiling tam-is

hangtod kanus-a nimo maantos

ang pagbayad sa traynta e utso niini

nga matagkilo

magpabiling buhi

wala gikinahanglang ang hubad

ang walay tupong nga kasakit

mulutaw sa walay hunong nga pagtubod sa luha

matapos ang tawo, malumpag ang bukid nga bato,

mahugno ang matagmugna

mahanaw daw sa abo

katuhuan dili

ang gugma magpabiling buhi

dili mahimong mag-uwan sa kanunay

dili mahimong mag-uwan sa kanunay

niabot ang kamingaw ko kanimo

nibalik sa panumduman ang imong awit

ang makabungol nga singgit sa imong gitara

dili ako mahimong masayop

dili na mahubo ang garay sa pulong nga nakulit

sa akong kasing kasing

ang gasadyang buwan

hagip-ot nga dalan,

daw dili maagian sa kangiob

danglog sa siyam na kaadlaw

nga pagbunok sa ulan

dili malilong ang pagsadya

sa lingin nga buwan

Si Mama Ondet

52 anyos pa lang siya

apan nalubos puti na ang iyang buhok sa uban

sunog na ang kunot niyang panit

ug nagkiang na sa sakit sa iyang tuhod

si Mama Ondet--ang akong inahan; nagpailawom

wala baliha ang kapaet sa pagpakabuhi ning kalibutan

gitaak ang pilapilan sa Looc ilawon sa init ug ulan

gisulong ang hunasan bisan sa katugnaw sa kaadlawon

nagpakahilom, nagpailob bisan sa bul-og sa kawad-on

apan unsaon ko man siya pagbayad?

unsaon ko man paglukat kanang utang kabubut-on?

nga nakalinya na sa iyang agtang ug nawong

unsaon ko paghulip ang kahago?

nga nahulma na sa ugat sa iyang mga kamot ug bukton

palaran sila nga nahimo niyang anak

ug bulahan siya nga mapahiyumong inahan

bitbit kanunay ang gugma ug paglaom

pagtulon-an nga walay katapusan...

ug ako mapasalamaton

nga siya ang akong ugangan

Parat parat nga kape

Maayo pang tasa sa akong kape

gitungab ning tugnaw nga kagabhion

apan ang bulak sa antuwanga

gitalikdan sa buyog

nga anaa sa lawom niyang katulugon

Naluoy kong gatan-aw

ug sa akong pagpaantaw

nitulo akong luha

natagaktak sa tasa nga akong gitungab

nga karon parat parat na

lami man sad diay